Vanessa straalt onzekerheid uit als zij mij een hand geeft voor onze eerste kennismakingsgesprek. Haar gebogen schouders en donkere nietszeggende kleding zorgen voor een onzichtbare muur. Ik zie een grijs muisje die niet stralend in het leven staat. Het valt me op dat ze een zachte stem heeft en naar woorden moet zoeken. Ik geef haar alle tijd om haar gedachten te formuleren.

Ze is haar loopbaan begonnen als management ondersteuner en werkt nu als communicatie adviseur. Ze voelt zich onzeker in haar werk en heeft moeite om echt haar expertrol te pakken om een gelijkwaardige gesprekspartner te zijn voor de directie. Het voelt voor haar dat ze altijd tweederangs opdrachten krijgt en haar collega’s krijgen meer strategische opdrachten.

Ze vraagt zich continue af of deze functie bij haar past of dat ze iets anders moet zoeken. 

Ik vraag aan haar wat zij wil bereiken met een coachingstraject. Ze wil plezier hebben in haar werk, voelen dat ze een toegevoegde waarde heeft en meer gebruik maken van haar talenten. 

In het intakegesprek vertel ik haar hoe ze op mij overkomt en ik zie de bevestiging in haar ogen. Als ik dit zie dan zien ook jouw opdrachtgevers/collega’s dit en dat geeft ze dan geen vertrouwen om jou een strategische opdracht te geven. Als professional is niet alleen jouw inhoudelijke kennis van belang en vooral ook jouw soft skills en charisma. Charisma kan je niet faken, dat is een innerlijke gevoel van binnenuit.

Alles begint met hoe we naar onszelf kijken. Als we onszelf niets waard vinden dan vindt de ander ons ook niets waard. Hoe we naar onszelf kijken, bepaalt ook ons gedrag en lichaamstaal. We zijn ons er te weinig van bewust van de onbewuste lichaam signalen die we de hele dag uitzenden.

In het gesprek wordt duidelijk dat ze het werk leuk vindt. Ze vraagt zich af of ze geschikt voor is. Ik vraag aan haar: komt deze vraag omdat je onzeker bent over jezelf. Wat zou er gebeuren als je steviger in je schoenen staat en je plezier in je werk meer durft te laten zien? Wat zou er gebeuren als je jezelf als een gelijkwaardige gesprekspartner van de directie gaat zien?

Haar ogen beginnen eindelijk te glinsteren. “Ja dat zou ik willen”, zegt ze. “”Want ik ben eigenlijk heel goed in schrijven”.

 Now we talking Baby! 

Ja, hier kan ik iets mee en ik vind het een uitdaging om deze kleine grijze muis te helpen transformeren naar een vrolijke kleurrijke zelfstandige professional die haar autoriteit claimt.

In het persoonlijk traject gaan we vooral op zoek naar haar kwaliteiten, levenswijsheid en ontwikkelpunten. Het grijze muisje zijn, komt ergens vandaan. Dat begint vaak bij onze opvoeding oftewel bij de rol die onze moeder heeft genomen in de opvoeding. Vanessa heeft geleerd om een grijs muisje te zijn omdat haar moeder altijd zo druk was met de opvoeding en werk. Ook haar vader had het druk met zijn werk en hobby’s. Er was weinig ruimte voor haar omdat haar twee drukke broers al zoveel aandacht vroegen in de opvoeding.

 Het resultaat

Na een jaar samen op reis te zijn geweest met hoogtepunten en dieptepunten hebben we een evaluatiegesprek. Ik vind het belangrijk om stil te staan bij de evaluatie om op deze manier het traject zorgvuldig af te ronden. Daarnaast maak ik een evaluatieverslag zodat de cliënt altijd kan terug lezen waar ze vandaan is gekomen, welke inzichten ze heeft opgedaan en welke concrete stappen ze heeft ondernomen. Alleen al door het verslag te lezen, groeit op een diepere laag het zelfvertrouwen en daarmee dus ook de innerlijke kracht. De cliënt heeft genoeg tools ontwikkeld om het transformatieproces verder in gang in te houden. Voor mij is een transformatie een ongoing Journey en onderweg komen we steeds verborgen verhalen tegen die ons weerhouden om volledig in onze kracht te staan. Soms kunnen we zelf aan de slag met onszelf in het dagelijkse leven en soms hebben we hierbij hulp van een ander nodig. Mijn stijl van coaching is er vooral op gericht om de cliënt te helpen om de wijsheid uit zichzelf te halen.

Here we go!

Vanessa stapt vol zelfvertrouwen het kantoor binnen. Het valt me op dat ze zichzelf mooi heeft opgemaakt en een leuke jurk aan heeft die haar vrouwelijkheid benadrukt. Ze neemt de leiding in het gesprek op een prettige wijze. Ik heb met haar afgesproken dat ze een presentatie geeft over haar proces van het afgelopen jaar. Dat doet ze op een persoonlijke en professionele wijze. Aan de hand van een powerpoint presentatie neemt ze mij mee naar de start en het vervolg van het traject. In een oogopslag is duidelijk wat haar levensthema’s zijn en waar deze vandaan komen. Door aan de slag te gaan met maatwerk opdrachten heeft ze hierin verandering kunnen aanbrengen.

Het grijze muisje zijn oftewel onzichtbaar zijn en anderen altijd het podium geven is de rode draad van haar privé en werkleven. In het traject is Vanessa er achter gekomen dat mensen haar behandelen zoals ze zichzelf laat zien. Als je jezelf niet waardig vindt, gaan anderen jou ook niet zien als een expert. In het traject is ze hierin uit haar comfortzone gekomen. In de gesprekken hebben we geoefend met andere lichaamshouding en mindset. Ook hebben we stilgestaan bij het verdriet dat ze niet gesteund is door haar moeder. Ze heeft dit meer een plek gegeven en kunnen accepteren dat haar moeder niet bij machte is geweest om die steun te geven. Want ook haar moeder is ergens een grijs muisje en loopt zichzelf voorbij door anderen te pleasen en het podium te geven. Hierdoor heeft Vanessa ingezien dat alleen zij haar eigen gedrag kan veranderen en dat ze anderen hier niet verantwoordelijk voor kan maken.

Anderen het podium geven, is ook een kwaliteit. Want hierdoor kan ze heel goed luisteren naar haar opdrachtgevers en de essentie hiervan goed op papier zetten. Waar ze in het werk tegenaan loopt, is dat de opdrachtgevers geen keuzes durven te maken waardoor de opdracht onduidelijk en vaag blijft. In het traject hebben we geoefend met goed doorvragen en uitleggen waarom ze dat nodig heeft om haar werk goed te kunnen doen. Doordat we gewerkt hebben aan de moederwond, zie je dat Vanessa in het werk meer de expert rol durft te pakken. Ze is minder onder de indruk van het bavianen gedrag van de directie. Het bavianen gedrag deed haar denken aan haar luidruchtige broers die altijd met elkaar in competitie waren. Waardoor ze zichzelf terugtrok in haar eigen wereld. Dit is haar duidelijk geworden in de familie opstelling die we hebben gedaan. Vanessa heeft het afgelopen jaar geleerd om meer balans te brengen in het podium geven aan zichzelf en anderen. Hierdoor is ze meer aanwezig in zichzelf en dus zichtbaar voor de ander. Het effect hiervan is dat ze uitdagende opdrachten krijgt en gezien wordt door collega’s en manager.

Vanessa laat zich ook meer zien in de relatie. Ze geeft veel beter aan wat zij nodig heeft en durft op een volwassen wijze ook haar mening te geven (zonder onbewust goedkeuring te zoeken bij haar partner).

Mede door de innerlijke transformatie die ze doormaakt, verandert ook haar kledingstijl en kapsel. Natuurlijk heb ik haar ook in de gesprekken feedback hierop gegeven. Een kledingstijl zie ik ook als een vorm van communicatie. En aandacht geven aan jezelf betekent ook dat je jezelf belangrijk vindt.

Doordat ze gewerkt heeft aan haar stevigheid (Yang) is ook haar vrouwelijkheid (Ying) meer zichtbaar geworden. Vanessa heeft een betere balans gevonden in jezelf presenteren/zichtbaar zijn en in verbinding te zijn met anderen.

In dit traject zijn we begonnen met een kennismakingsgesprek (hebben we een klik?), vervolgens een intakegesprek met de manager, tussentijdse evaluatie met de manager. En in het eindgesprek heeft Vanessa haar powerpoint presentatie ook gedeeld met haar manager. De manager heeft een andere kant van Vanessa gezien en dat heeft geresulteerd dat ze nu ook andere opdrachten heeft gekregen. De manager maakt nu veel beter gebruik van de kwaliteiten van Vanessa.